Hoewel Hij gekruisigd is door zwakheid, leeft Hij toch door de kracht van God.
2 Korinthe 13 vers 4
Toen de Heere Jezus het oordeel over de zonde had gedragen in de drie uren van duisternis, riep Hij met een luide stem. Hij beval Zijn geest aan in de handen van Zijn Vader en gaf Zich over in de dood. Hij stierf niet door uitputting, zoals normaal bij kruiselingen. Evenmin was bloedverlies de oorzaak dat Hij de ogen sloot. Nee, het tegendeel is waar: Zijn dood was een demonstratie van Zijn geweldige macht!
Geen mens heeft de macht zelf het leven af te leggen, alleen Christus. Dat had Hij Zelf gezegd. God bepaalt zowel het begin als het einde van het leven op aarde. Mensen willen het begin en einde in eigen hand nemen, maar als God het niet toelaat, gebeurt er niets.
Christus’ sterven leek inderdaad een zaak van zwakheid en machteloosheid. Door het geloof zien we echter dat nergens meer kracht zichtbaar wordt dan op Golgotha; de aarde beefde en de rotsen scheurden. Maar wat veel meer is: Christus heeft Gods eer hersteld, de zonde weggedaan en de grondslag gelegd waarop alle mensen gered kunnen worden. Dat is kracht!