Zondag 7 september

Zie, het voorhangsel van de tempel scheurde in tweeën, van boven tot beneden; de aarde beefde en de rotsen scheurden; ook werden de graven geopend en veel lichamen van heiligen die ontslapen waren, werden opgewekt; en na Zijn opwekking gingen zij uit de graven, kwamen in de heilige stad en zijn aan velen verschenen.

Mattheüs 27 vers 51 tot en met 53

 

De Heere Jezus stierf, tussen hemel en aarde hangend aan het kruis. Terwijl Hij daar onnoemelijk leed, dacht Hij nog aan anderen. Hij bad om vergeving voor Zijn kwellers, sprak bemoedigend tot de rover die naast Hem hing, en zorgde voor Zijn moeder Maria.

Na het volbrengen van het verzoeningswerk in de drie uren van duisternis, riep Hij het triomferend uit: “Het is volbracht!” Hij beval Zijn geest in de handen van Zijn Vader, boog het hoofd en gaf Zich vrijwillig over in de dood.

Het is het opmerkelijkste sterven van alle tijden. Het heeft de heerlijkste gevolgen die voortduren tot in alle eeuwigheid.

Door de bovennatuurlijke dingen uit de dagtekst getuigde God van de hoge waarde van de dood van Zijn Zoon!